Επταπλάσιες οι πύρινες εστίες στην Ελλάδα το 2007 σύμφωνα με τη NASA

ΕΠΤΑΠΛΑΣΙΟ αριθμό ενεργών εστιών πυρκαγιών κατέγραψε στον ελλαδικό χώρο για το 2007 δορυφόρος της NASA, σε σύγκριση με το χρονικό διάστημα 2003 - 2006.

Πρόκειται για τον νέας γενιάς δορυφόρο MODIS, τα δεδομένα του οποίου αφορούν τις εστίες ενεργών πυρκαγιών που ανιχνεύονται καθημερινά, το χρονισμό, την εποχικότητα, τη γεωγραφική κατανομή και έκτασή τους, καθώς επίσης την ενέργεια που απελευθερώνεται από αυτές.

Σύμφωνα με την ερευνήτρια της ομάδας πυρκαγιών MODIS στο πανεπιστήμιο Maryland των ΗΠΑ, δρα Στεφανία Κοροντζή, η επιφάνεια των καμένων εκτάσεων στην Ελλάδα ανέρχεται στα 2,8 εκατ. στρέμματα, έκταση που ισοδυναμεί με το 2% ολόκληρης της χώρας. Οι φωτιές στην Πελοπόννησο και την Εύβοια συνέβαλαν περίπου στο 60% ολόκληρης της καμένης έκτασης.

Ο αριθμός των καμένων εκτάσεων στην Ελλάδα το 2003 ήταν 2.900 στρέμματα, το 2004 ξεπέρασαν τα 100.000, το 2005 έφτασαν τα 45.170 και το 2006 τα 16.355 στρέμματα.

Από αναλύσεις της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με δεδομένα MODIS προκύπτει ότι το 2007, μέχρι τις 31 Αυγούστου, κάηκαν συνολικά 8,1 εκατ. στρέμματα σε 14 χώρες της ΝΑ και ΝΔ Ευρώπης, που υπολογίζεται ότι απελευθέρωσαν στην ατμόσφαιρα πάνω από 12,3 εκατ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα.

Οι 14 εμπλεκόμενες χώρες είναι οι Αλβανία, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρος, ΠΓΔΜ, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία, Μαυροβούνιο, Σερβία, Τουρκία.

Για τις χώρες εκτός των Σερβίας, Τουρκίας και Μαυροβουνίου, το 68,2% της συνολικής καμένης έκτασης ήταν δάση, το 31% γεωργικές καλλιέργειες και το 0,8% τεχνητές επιφάνειες (οικισμοί, βιομηχανικές περιοχές κ.λπ.).

Από τις συνολικά καμένες εκτάσεις, περισσότερα από 970.000 στρέμματα βρίσκονται σε προστατευόμενες φυσικές περιοχές σε χώρες του δικτύου NATURA 2000 (Κύπρος, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία), που αντιστοιχεί στο 20,9% των καμένων εκτάσεων στις χώρες αυτές.

Η χώρα που υπέστη τις καταστροφικότερες φωτιές ήταν η Ελλάδα, με δεύτερη την Ιταλία και τρίτη την Αλβανία.

Συγκρίνοντας διαχρονικά τις καμένες εκτάσεις σε Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία και Ελλάδα προκύπτει ότι το 2000 κάηκαν περίπου 3,87 εκατ. στρέμματα, το 2001 περίπου 2,89, το 2002 περίπου 2,78, το 2003 περίπου 5,34 εκατομμύρια, το 2004 περίπου 3,46, το 2005 περίπου 4,22, το 2006 περίπου 2,02 και το 2007 περίπου 4,65 εκατομμύρια στρέμματα.

Σε παγκόσμια κλίμακα ο Ιούλιος, ο Αύγουστος και ο Σεπτέμβριος είναι οι μήνες κατά τους οποίους κορυφώνονται οι πυρκαγιές, που παρουσιάζονται τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο ημισφαίριο, αντίθετα ο Φεβρουάριος εμφανίζει τη χαμηλότερη δραστηριότητα.

Από τα δεδομένα MODIS έχει υπολογιστεί ότι οι καμένες εκτάσεις παγκοσμίως και ανά έτος κυμάνθηκαν μεταξύ 2,97 και 3,74 δισ. στρεμμάτων για την περίοδο 2001-2004, με κορύφωση το 2001.

Στην τετραετία αυτή, η συνολική έκταση που κάηκε στην Αφρική και την Αυστραλία συνιστούν το 80% της συνολικής καμένης έκτασης.

Εκτιμάται επίσης ότι για την περίοδο 1997-2004 οι φωτιές απελευθέρωσαν στην ατμόσφαιρα κατά μέσο όρο 2,5 Pg άνθρακα, ετησίως. Οι κυρίαρχες συνεισφέρουσες περιοχές/ήπειροι στις εκπομπές άνθρακα από φωτιές είναι η Αφρική (49%), η Νότια Αμερική (13%), η Ασία γύρω από τον Ισημερινό (11%), οι βόρειες περιοχές (9%) και η Αυστραλία (6%).

«Το ποσοστό του άνθρακα που απελευθερώνεται από τις φωτιές παγκοσμίως είναι πολύ σημαντικό, αν αναλογιστούμε ότι ισοδυναμεί με το περίπου 32% του άνθρακα που εκπέμπεται ως διοξείδιο του άνθρακα από καύση απολιθωμένων καυσίμων (πετρέλαιο, βενζίνη, κάρβουνο)», δήλωσε η δρ Στεφανία Κοροντζή.